نان چوان

نانچوان

نان چوان چیست؟

کلمه نان چوان میتواند از چینی ماندارین به مشت جنوبی ترجمه شود. چین از قدیم به دو قسمت شمالی و جنوبی به وسیله ی رود یانگزی تقسیم شده است. روش های مورد استفاده در شمال رود به عنوان چانگ چوان یا مشت بلند خوانده می شود در حالیکه روش های جنوب به عنوان نان چوان است. علا وه بر آن دو توصیف برای نان چوان وجود دارد:


اول آنکه نان چوان به تمام روش های مقابله در جنوب اطلاق میشود و شامل تمامی روش های قدیمی مورد استفاده در چین است مانند:

وینگ چون(Yongchun)، چوی لی فوت(Cai Li Fo)، هونگ گار چوان(Hong jia Quan)، فوت گا چوان(Fo Jia Quan)، پنج مشت نیاکان(Fu Zu Quan)، ببر سیاه(Hei Hu Quan)، هاکا چوان(Ke Jia Quan).

توصیف دوم فقط به نان چوان معاصر بر می گردد که بعد از ابداع جمهوری خلق چین (1949) به عنوان قسمتی از ورزش ملی چین، ووشو به وجود آمد.

نان چوان یک قسمت از ورزش ووشو است. این ورزش بین دو قسمت ساندا و مسابقات فرم موسوم به تالو تقسیم شده است. این یکی از سه قسمت اصلی درورزش ووشو است همراه با چانگ چوان و تای چی چوان .


نان چوان معاصر مجموعه ای از5 روش مبارزه ی قدرتی از جنوب چین است. نان چوان همچنان که قسمی از ووشو است 3 تا از 10 فرم نمایشی آن را شامل می شود : نان چوان(مشت جنوبی)، نان دائو(شمشیر جنوبی)، نان گون(چوب جنوبی) (شامل این 3 فرم اصلی میشود)


استیل و روش نان چوان به این صورت است: نشست یا وضعیت پایین، استوار ومحکم و با حرکت دستان پیوسته (پشت سر هم) و پر قدرت ، همچنین لگد های کمی در نان چوان وجود دارد.


حرکت ترکیبی دستها برای پوشش دادن ودفاع کردن از همه نوع همله و ضد حمله استفاده می شود. در حالی که یک نشست پایین واستواراحتیاج است تحرک بسیار بالا وماندن در نشست پایین لازمه کار

مشخصه ی نان چوان:
نان چوان با نشست های پایینش وحرکت های قدرتمند بازو شناخته شده است. فرم ها باید با نیرو سرعت واستواری اجرا شوند، جنبش ها وحرکت ها با قدرت هستند ویورش های آنها مثل حمله یک ببر است. این حقیقت یکی از روشهای قدیمی از نان چوان مدرن(فرمهای دست نان چوان مدرن) است که از فرم و روشهای Tiger Crane وفرم هونگ جیا چوان گرفته شده.

همچنین در نان چوان مفهومی از آزاد کردن و رها کردن انرژی هست به نام فریاد زدن یا فاشنگ(Fa-sheng) که به تولید نیرو بسیار زیاد وموثر وتخلیه کردن آن کمک می کند، که در ژاپنی کیای گفته می شود واز این مفهوم اقتباس شده است.

تاریخچه نانچوان :

به نظر می رسد که ریشه نانچوان از معبد مقدس شائولین می آید و فرار شجاعانه ی هونگ زی گوان ( هنگ گوزان ) و دوستانش را از معبد در حال سوختن برای شروع بکس شائولین جنوبی توضیح می دهد که برای حفظ چین از فان مینگگچینگ طراحی شد .


این یک فیلم هنگ کونگی نیست و تاریخ نانچوان به این اندازه رمانتیک نیست . نانچوان مدرن قسمتی از دوره تحصیلات اصلی بود و هنگامی که ووشو در دهه 1950 ابداع شد طراحی گردید . یک انجمن نانچوان مدرن را پایه گذاری کرد (چینی ها انجمن را دوست دارند، اگر دست آنها بود برای جارو کردن پیاده روها هم انجمن تشکیل می دادند ) هدف ابداع ترکیبی از روشهای بزرگ جنوبی بود . نظر بر این شد که ازپنج تا از معمول ترین روشهای اصلی که Mo,Liu,Li,Hong هستند استفاده شوند . تاکیید برای استفاده از دیگر روشهای جنوبی مانند: Wuzuquan Yongchun , Heihuquan , Kejiaquan هم وجود دارد.


نانچوان قسمتی از هفت بخش اصلی معرفی شده برای مسابقات جهانی است . فرم اجباری بین المللی واقعی بر پایه ی یک فرم مخصوص قهرمانی نانچوان است و به وسیله یک انجمن دیگر توصیف شده است .

سلاح ها :



سپس فرم های سلاح های جنوبی جدید به مسابقات جهان اضافه شد به نام های چوب جنوبی و شمشیر جنوبی . این سلاح ها بر پایه روشهای اجرای سلاح جنوبی استوار بود و توصیف های قاطع برای وفق دادن آنها با سلاح های جنوبی انجام شد .


برای چوب یا نان گون ، چوب ضخیم تر ساخته می شود با قطر متوسط 2/8 سانتیمتر تا با روشهای (رسمش) سنگین و بلاکینگ مستقیم که در روشهای شمالی وجود ندارد وفق داده شود . شمشیر به عنوان یک شاخه مناسب از شانگپو استاندارد و یا طرح برگ بید در شمشیر شمالی است تا هیبریدی از شمشیرهای معمول یک ساله جنوبی شامل شمشیرهای پروانه از سیستم یانگ چوان و شمشیر دو دسته که معمولاً در رودخانه مروارید واقع در منطقه د لتا در اواخر دوره (1644-1908-Qing) است . قبضه طرح دو دسته در حالیکه قبضه آن تاب دار است بطرح پروانه رقابت می کند . جدال زیادی بر سر ابداع نانچوان وجود داشت . در هر حال، مدارکی از شمشیر های بدست آمده از پایگاه انگلیسی در هنگ گونگ که درآن ازیک طراحی یکسان استفاده شده و یک نمونه از این شمشیر در اسلحه خانه انگلیسی در لندن وجود دارد .


قوانین خصوصاً برای مسابقات نان چوان :


قوانین لباس مسابقات عادی نان چوان :



1- ژاکت بدون رنگ با هفت مدل دکمه چینی در جلو ، با آستین کوتاه برای زنها و بدون آستین برای مرد ها .

 ۲ - شلوار مدل چینی .

 ۳- هر ماده ای با یک رنگ با عنوان یونیفورم .


 4- (آراستگی، درست کردن)یک سانتیمتر در عرض تمام لباس ، شاید با مواد مختلف و رنگ یکسان مختلف . 

 5- یک کمربند نرم از مواد مختلف در رنگ یکپارچه متفاوت که بقیه یونیفورم تفاوت دارد .

نان دائو اصلی :


شمشیر دو دسته چینی مربوط به قرن نوزدهم است ولی تیغه شکل یکسان در سلسله Qing استفاده می شد . (1908-1644)


صحبتی راجع به نانچوان اجباری وجود دارد ، ولی پیرامون بحث در سال گذشته با رئیس هانگ جیانگانگ به نظر می رسد که این مقصود طی چندین سال آینده تحقق پیدا نمی کند ولو اینکه روشهای چانگ چوان اخیراً توصیف شود . سطح مهارت جهانی در سلاح های جنوبی عموماً پایین تر از شمالی است بنابراین IWF عجله ای برای جایگذاری فرم های جدید نان چوان وجود ندارد تا اینکه سطح جهانی بالاتر رود .



قوانین نان گون(چوب جنوبی) :


کل طول چوب جنوبی نباید کوتاه تر از قد انسان باشد . از مرکز چوب و پایین تر ، تمام قسمتهای چوب نباید قطرشان کمتر از قوانین زیر باشد :

بزرگسال : مرد 2/80 زن 2/65 سانتیمتر


نوجوانان : پسر 2/65 دختر 2/50 سانتیمتر


بچه ها از این قانون مستثنی هستند .

 

از مرکز چوب جنوبی و بالاتر ، تمام قسمت های چوب نباید قطرشان کمتر از قوانین زیر باشد :


بزرگسال : مرد 2/30 زن : 2/10 سانتیمتر


نوجوانان : پسر 2/10 دختر : 1/40 سانتیمتر


بچه ها از این قانون مستثنی هستند .